Н

Мы крочыл? па клав?шнаму бруку.
Ты з кропк? "П", а я, вядома, з "У",
Каб вечарам сустрэцца у фэйсбуку,
Забыць аб тым, што ноч была для сну.

Я нап?са? табе ?сяго тры словы,
А ты ? адказ мне нап?сала пяць.
Мы выткал? не дыялог, аснову,
Прыдумал?, як нам два?м не спаць.

Здавалася, што нас з'яднала вечнасць,
Што гэта ноч кал?сьц? ?жо была .
Гавораць: час старыя раны лечыць.
Над нам? по?ня паваю плыла.

Ты ? гэту ноч была ярчэй, чым зорка.
Тваё святло я сэрцам адчува?.
Яно было ? душы маёй ? звонку --
Я ? свет кахання дзверы адчыня?.