Вораг

Пачу? хлапец знаёмае ?мя
? прозв?шча было знаёма добра.
у душы ?жо бушавала полымя,
У вачах яна-як той мяшочак золата

Аднак жа вораг? мы,не сябры
Ды разыйшл?ся розным? шляхам?
Няма, нажаль у нас той дабрын?
Якая нам давалася вяками

Вось ты мяне пазнала,
спытала ц? не той я?
Табе ж самой ц?кава
Якая ж тут адмова?

Няма пакоя ? маей душы
М?нулалага жыцця там тольк? заляжы
Аднак жа,варажы не варажы
Ды тольк? сэрца мае крэпка не сушы.

Пайшла на рызык дзеля бацьк?
Свае каханне ты згуб?ла
? мае сэрца запын?ла
Каханая,что ж ты нараб?ла?

У гэтай казк? не шчасл?вая канцо?ка
Ды казка ж ? цягнулася не до?га
? не чыя зус?м тая заслуга
Кал? нас заслан?ла тая смуга

Метки:
Предыдущий: Износилась душа
Следующий: Гайдар ворочается, продолжение...