Жыве у маiм сэрцы Любоу

Сын, ты вырасцеш арлом,
патаму што ты – мужчына.
Будзе ясная зара
над табою разгарацца.
Першы раз i соты раз
упадзеш, каб зноу падняцца.
( З надпiсу на адкрыдцы, Я.Янiшчыц)

Жыве у маiм сэрцы Любоу
схавана у яго таямнiцы,
Цяплiцца, як вугаль кастра,
вось-вось пры вятры разгарыцца.
Матулька любiмая, хуценька,
раздуй непагасны Агонь.
Ты Мацi мая - Радавiца,
я сын, узгадаваны Табой.
Каб зняу я аковы цяжарныя,
стан свой к Цябе распрамiу,
Удыхнуу дух Твой у грудзi,
у вечным пакоi Тваiм адпачыу.
Дай сiлы мне, Мацi,
дай мужнасцi , дай
змагацца з зямным прыцяжэннем,
Распутай путы, мяне растрынож,
каб з сiлай узляцець у бязмежжа.
Дзе цiхая радасць у вечнасць iльецца,
дзе голас бязмоу*я i цiшынi...
Мая душа слязы чыстай спадобiцца,
i знойдзе прытулак – спасенне свае.
15 красавка 1997г. Ранiца