Жаль берёзку...

Ты бярозанька стаяла
Побач з хвоям? расла,
? суседак паважала,
Ды здароваю была.

Але вось напа? на дрэвы,
Нейк? кажуць ?караед?
Таму п?лы тут ?запел??,
З дрэ? заста?ся тольк? след.

? адна ты засталася
Як был?нка на вятру,
Ц? то плакаць ц? смяяцца,
Богу бачна аднаму.

Ды нарва?ся вецер шквалам,
З коранем дрэва павал??,
Не глядзе? на яе сталасць,
? абраз??шы заб??.
..............
Так вось вецер губ?ць дрэвы,
Што растуць па аднаму,
Яны ветру не патрэбны,
Не у летку, не ? з?му.

Так шкада мне той бярозы,
Што на пустац? ляжыць,
? цякуць з вачынак слёзы,...
Чамуж ёй было не жыць.
06.06.2020.Н.А.Жабюк

Метки:
Предыдущий: Песня Рига-Москва
Следующий: Александру Буйнову