Хамства

Хам-за?сёды ёсць ён хам,
Што аб тым казац?,
Ц? далёка ён жыве,
Ц? ? суседняй хаце.
Будзь сям? пядз? ? ?лбе,
Зан?май пасаду,
Хамства ?сюды вып?рае:
Спераду ? ззаду.
Бач, кабец?на ?дзе,
Усё на ёй ззяе,
А адкрыла тольк? рот-
Хамства вылязае.
Прадавец у магаз?не
Ветл?вым здаецца,
А захочаш што спытаць-
Задам павярнецца.
Паспрабуй у транспарт сесць,
Як людзей багата:
Хамства лезе напралом
З мужыко? мардатых.
А кал? хлопцы ?дуць
Ды шчэй п'янаваты,
Затыкайце хутчэй вушы
? бягом да хаты:
Бо такое тут пачуеш,
Што ? не прысн?цца:
Паганяе матам мат-
Хамства весял?цца.
А кал? начальн?к хам,
То ратуй нас,Божа!
Баран?цца ад яго
Х?ба хто паможа?
Ды ад напасц? такой
Бог не ?ратуе.
Адступае тады хам,
Як адпор адчуе.
Хамству трэба даваць бой!
Ведайце ?сё ж людз?:
Дзе сапра?дная культура-
Хамства там не будзе!

Метки:
Предыдущий: Недалече с ней до Рая...
Следующий: Безответная любовь