Алюмiнiевы месяц у небе

Алюм?н?евы месяц у небе,
Назб?ра? так шмат зорак з срэбра.
Спяць карэння дрэва? у глебе,
Не шумяць ?х гал?ны-рэбра.

Ноччу ?сё ?накш канешне:
Словы, уздых?, абдымк?, дотык.
Пацалунак – як смак чарэшн?,
Ветру шум – с?мфон?? ноты.

Алюм?н?евы месяц у небе,
Назб?ра? так шмат зорак з срэбра.
Спяць карэння дрэва? у глебе,
Не шумяць ?х гал?ны-рэбра.

Час начны так хутка крочыць,
Вось, здаецца, побач сел?.
Не хапае за?сёды ночы,
Зно? н?чога сказаць не паспел?.

Алюм?н?евы месяц у небе,
Назб?ра? так шмат зорак з срэбра.
Спяць карэння дрэва? у глебе,
Не шумяць ?х гал?ны-рэбра.

Закаханым за?сёды мала
Сло?, уздыха?, абдымка?, часу...
Пацалункам яна адказала,
Сумняваючыся адразу.

Алюм?н?евы месяц у небе,
Назб?ра? так шмат зорак з срэбра.
Спяць карэння дрэва? у глебе,
Не шумяць ?х гал?ны-рэбра.

Метки:
Предыдущий: С тобой! Сбывается! Счастье!
Следующий: письма