Прачытаная кнIга
...? вось зно?ку не спалося,наступныя выходныя ноч...як быццам грукацел? коп'я ? Алесь не хаце? засыпаць нашто яму так? брыдк? сон,як? ён не разуме?,яму проста трэба было адпачыць пасля працо?нага тыдня.Так?я светлыя валасы ,так?я сны не для яго галавы.Нашто чалавеку цяжк? одум,
ц? можа гэта проста ад стомы.
Вось ? скончылася кн?га якую ён прыдба? у тутэйшай краме,Булгака? Майстар ? Маргарыта.Хоць ? моманты
Был? складаныя, але ? захап?цца можна было гэтай крыху м?стычнай г?сторыяй.Наогул пытанне чалавека ? веры.
Кн?га вяла Алеся Глебчыка ? адасабляла ад надзейнага жыцця,ад яго сумму ? тлуму,ад простых размо? ? пытання?, як?я ?жо яму абрыдла слухаць, таму ? верыла яшчэ сэрца ?
у кн?гу ? можна там, з'я?лял?ся летуценн? ? гарэзл?васць хлопца, як? ужо пастале?, ? бачы? рысы гэтага жыцця. ? часам Алесь задава?ся таксама пытаннем, хто ён так? ,што ён за чалавек, ? ?я?ля? сябе нейк?м загадкавым персанажам нескончаннай паэмы.? той хто бы? ? як ён адчува? сябе ?
рэча?снасц? не дазваляла яму адчуваць,сябе упэ?нена, часам ён адчува? сабе простым чалавекам, але з розумам, стрыманы, сцяты вонкавым вобл?чам сусвету. Але кал? Алесь выходз?? на двор ,вось як зараз,вясна гучаць срэбныя руча?ны,то ён як бы ператвара?ся ? гэты пейзаж,яго блак?тныя вочы глядзел? вачам? празрыстай вады як
быццам ён бы? звестка гэтай вясны, дзе тольк? пачынаецца жыццё...
ц? можа гэта проста ад стомы.
Вось ? скончылася кн?га якую ён прыдба? у тутэйшай краме,Булгака? Майстар ? Маргарыта.Хоць ? моманты
Был? складаныя, але ? захап?цца можна было гэтай крыху м?стычнай г?сторыяй.Наогул пытанне чалавека ? веры.
Кн?га вяла Алеся Глебчыка ? адасабляла ад надзейнага жыцця,ад яго сумму ? тлуму,ад простых размо? ? пытання?, як?я ?жо яму абрыдла слухаць, таму ? верыла яшчэ сэрца ?
у кн?гу ? можна там, з'я?лял?ся летуценн? ? гарэзл?васць хлопца, як? ужо пастале?, ? бачы? рысы гэтага жыцця. ? часам Алесь задава?ся таксама пытаннем, хто ён так? ,што ён за чалавек, ? ?я?ля? сябе нейк?м загадкавым персанажам нескончаннай паэмы.? той хто бы? ? як ён адчува? сябе ?
рэча?снасц? не дазваляла яму адчуваць,сябе упэ?нена, часам ён адчува? сабе простым чалавекам, але з розумам, стрыманы, сцяты вонкавым вобл?чам сусвету. Але кал? Алесь выходз?? на двор ,вось як зараз,вясна гучаць срэбныя руча?ны,то ён як бы ператвара?ся ? гэты пейзаж,яго блак?тныя вочы глядзел? вачам? празрыстай вады як
быццам ён бы? звестка гэтай вясны, дзе тольк? пачынаецца жыццё...
Метки: