Гарадзеншчына

Жыць мне сёння давялося
Дзе Зяльвянка, Св?слач з Россю,
Шчара, Молчадзь з Лебядою,
Котра з Га?яй ды Дз?твою,
Быццам сёстры-прыгажун?
Бацьку Нёман агарнул?.

? ад ?х жывой вадз?цы,
Як ад фе?-чара?н?цы,
Утварылася прыволле
? Гарадзенск?м наваколл?.

Тут шумяць лясы, дубравы
З разнаквеццем, разнатра?ем,
? зямля багата родз?ць
? кожным садзе, агародзе.

Бусел белы, бусел чорны
Гнёзды ладзяць на прасторы,
А звяры вандруюць смела
З Нал?бок да Вежы Белай.

Тут жывуць у ладзе, згодзе,
? гонар маючым народзе,
Са сваёю мовай, верай
? татары, ? я?рэ?,
? паляк?, ? л?то?цы,
Беларусы… Ды бясконца
Перал?к так можна весц?
Пра багацце цуда-веся?
На межрэччы Панямоння,
Дзе жыву шчасл?вы сёння.

…Гарадзенск? край радз?мы,
Быццам мац?, ты адз?ны!