ДА МАМЫ

Мама! Мамачка! Матуля!
Я твой вобраз ? сэрцы тулю.
Па жыцц? пад час нягода?
Ты дарадчык мой за?сёды.

Думкай да цябе звярнуся –
Быццам Богу памалюся.
Адчуваю з тым падтрымку,
Чую: “Будзе добра, сынку”.

(Нас было ? цябе пяцёра.
Хапнула ты з нам? гора.
В?ця, Коля, Саша, Лена -
Узгадаць мне ?с?х прыемна.
Бы? яшчэ ? Юра братка,
Ды памёр ён нема?ляткам).

З самым першым словам – МАМА
Да грудзей ты нас прымала.
Потым, як мы падрастал?,
МАМАЧКАЙ цябе гукал?.

А затым, узя?шым шлюбы,
Стала нам МАТУЛЕЙ любай.
МАМА! МАМАЧКА! МАТУЛЯ!
Можа бачыш нас адтуля?..