Перевод с русского языка на белорусский

Векапомны танец Саламе?

( а?тар Дзм?трый Акунё?, член Саюза п?сьменн?ка? Рас?? з 2000 года г.Масква)

Ерусал?м ахутаны туманам
На небе вечар зорк? засвяц??.
Каменн? ?сё яшчэ палаюць жарам.
Каменн? ?сё яшчэ ма?кл?выя на здз??.

Каменн? ведаюць, як волхавы шукал?
У В?флееме Сына па зары,
? як дзяцей у сем’ях выразал?,
Загадам ?рада зн?шчал? без пары.

А сам цар ?рад жудаснай расправай
Дзень нараджэння пышна святкава?,
? накрыва?ся стол перад тыранам,
Кал? народ пакутл?ва стагна?.

Прыбрана зала, золата ?скрыцца,
Багаты стол, уста?лены в?ном,
Дз?чына, птушка, садав?на, мёд, карыца,
Падлога, сланая пярс?дск?м дываном.

Ад снедз? ? в?на, н?бы ? тумане
Гасцям ужо няважна, што пачаць:
Хто бы? у Мардаха?, хто ? Алмане,
Спрачыюцца, рагочуць ? крычаць.

Прылёг ля ?х у царскай позе ?рад,
Падпёршы гола? леваю рукой.
Задума?ся, ц? прав?льна зраб?? ён,
Што да? загад расправ?цца з дзятвой.

Трывога аб загубленых няв?нных,
А раптам будзе вечна турбаваць ?
(Бо не спатол?ш смаг? ? бочках в?нных)
Дык ? да ?лады праг? не стрымаць.

“Кал? няма душы маёй спакою,
Жыццё, хутчэй за ?сё жыву не так”...
- Дык Цар я ?удзейск? вам, ц? хто я ?
Ён жэстам да? папераджальны знак

? крыкну?: “Выйдз?, лепшая з альмея? !
Станцуй гасцям! Цябе да?но чакаюць.”
На покл?ч хутка выйшла Саламея.
Адтанцаваць свой векапомны танец.

Твар юны за?рдзе?ся сарамл?ва,
Зайльсн??ся шо?к, з дзявочых плеч спа?зае .
Караля? рад у тахт паходцы мкл?вай
Уздыхам? грудзей перал?вае.

У смол? кос ?скрацца дыяменты,
Агеньчык у вачах , зазы?ны поз?рк.
Пад ухвалёны гул апладысмента?
Прымае цела адпаведнасць позы.

Вось флейта загучала мякка,спе?на,
? дзева-лебедзь мякка паплыла,
? водар кветак быццам зал авея?,
Так прыгажосцю танца павяла

У свет зманл?вых мар ? пажадання?,
У мрою асалоды, дз??ных сно?.
? твар адлюстрава? агонь жадання,
? бляск вачэй, ? ?скарк? ад слёз.

Загучал? тамбуры, к?мвалы,
Быццам вецер дзеву падхап??,
Быццам з ёю зорк? заскакал?,
Танец надава? чаро?ных с?л.

Гледачо? сабой зачаравала,
Узбуджала, тольк? ледзь кран?!
Кро? мужская ? сэрцы зак?пала
? пал?ла, быццам у агн?.

Дзева, ведаючы руха? дасканаласць,
Разумеючы у танцы сэнс ? толк,
Верхнюю нак?дку раск?лзала,
? да ног сл?зну? дрыготк? шо?к.

Ля сасцо? празрыстая палоска
Стан абв?ты тонк?м паяском.
Публ?цы ад жару стала млосна,
Вусны па?раскрыты з пачуццём.

Усё ярчэюць,усё мацнеюць гук?
У вачах туман н?быта дым,
Пажаданасць авалодвае ? рук?
Сам? прагнуць к?нуцца ? абдым.

У полымя экстазу, насалоды:
Жэсты – позы? руха? трапятк?х…
Цар гатовы даць любую згоду
Ад пачуцця? збуджаных так?х.

Танец скончы?ся,пакл?ка? Саламею:
Выб?рай, што хочаш, падару…
Так ?радыяды спо?н?? ён надзею,
Што хлусл?ва здраджвала цару.

Дзева пасм?хнулась неяк вяла:
-Цар вял?к?, я прашу мне даць
Галаву Хрысц?целя ?вана!
Клятвы… Як жа лёгка абяцаць!

Ста? чарней за ноч цар ?удзейск?,
На дзя?чыну дзёрзка паглядзе?
Зразуме?, што гэта план зладзейск?,
Але клятвы зрушыць не пасме?.

Гул? сц?хл?. Усё зраб?л? спра?на.
? бяседу ацвяроз?? страх…

Дзе?чына была такой пачварнай
З галавой крываваю ? руках!!!