Разкажу я нешта дзецям

Жы? на свеце ёжык-вожык,
Бы? на рэдкасць ён жывы.
?сё бега? вельм? шпарка,
Бо нябачы? той мяжы.
А яшчэ хаце? дазнацца,
Хто ? як жа тут жыве…
Так было яму ц?кава-
Лез да ?с?х,хто тут ?дзе!
Раз убачы? на дарозе
Як ул?тачка па?зе,
На сабе нясе свой дом?к.
Што ж за цуд так? ?дзе?!
Пав?та?ся з ёю вожык
Ды зачмыха?, запыхце?,
А яна - н?якай уваг?,
Тут дружок аслупяне?.
Ну,а потым раззлава?ся
На ул?тачку ? траве,
Што гаворк? а н?якай
Ён не чуе ад яе!
Надае? ён сва?м чмыхам,
Папа?зла ж яна хутчэй
Ды звярнула з той дарог?,
Пад парган па?зе далей!
Ён за ёю паспяша?ся
Дый заблыта?ся ? траве,
А яшчэ-спрабуе ? дз?рку
Прап?хнуць ён сам сябе!
Закрыча? ад болю вожык:
"Ой, ратуйце вы мяне!”
А ?л?тка зн?кла з зроку…
Ды ? ноч ужо ?дзе!
Так сядзе? ён там да ранку,
?весь скале? аж да касцей.
Бачыць-зно? па?зе ул?тка-
Не чака? так?х гасцей.
Так ? нос яго казыча,
Што няможа ён дыхнуць.
А яна ?сё паглядае-
Як яго тут абм?нуць...
Вожык лёгенька напну?ся
Ды як пчыхне ад душы,
?весь палон ? павал??ся-
? бягом ён ад бяды!
За сваё ён паплац??ся-
Гэтак,братк?,захварэ?…
Тут нябудзе болей бегаць,
Ён цяпер - паразумне?!

Метки:
Предыдущий: Девушка- весна сказка в стихах
Следующий: Мишка в цирке