Пралятарская синякура

Пралятарская синякура.
Слова П. Безъязычного.

Синякура усё захапила –
Абпынились усе ?бяс турбот?.
Дужа гарна рабить напавсилы,
На приварак раззявившы рот!

Гарна жыть, шоб зусем ня трудитца,
Шось ба батькя усунул у рот!
Та павинна ускрось варушытца:
С капиталам – ня мёд ?бяс турбот?.

А утут – дак нашо й капиталы,
Працавать – ня картить никаму!
У навуках – карысти нямая:
Мятусня у марксисцкам дыму!

Приспевянь: Синия куры!
Пралятарскайи синия птушки!
Пралятарская синякура!
Галяков ня аттягняш за вушки!

Толькя хутка знайшла синякура,
Як датклива пражыть бяс турбот -
Пралятарская литяратура
У яе няпарушнай апплот!

Та й яна, абляпившы журналы,
Зачиная завадя вучить:
Як наплюхать канцэртнайи залы,
Як усем гадаватца та жыть.

Синякура кались паткладала
Пат тапор у нямецких руках!
А руды у народу нассала –
Толькя й щястя, шо вораг зачях!

Спаканвеку яна жыравала
На гарбу у бясправных сялян.
Закартела прасунутца даля -
Дли рабочих згадився талан!

Та й задумала намянклатура:
Пра паганая ня спаминать,
Пралитарскяю нам синякуру
У майбытнаму паабяцять!

А губа галадранцав – ня дура,
Толькя б лошка паболя була,
Ничяго, шо нарот синякура
Кажын раз да разрухи вяла!

Приспевянь 2: Синия куры!
Пралятарскайи синия птушки!
Синия куры!
У прилавку хаваютца тушки!








Метки:
Предыдущий: Нарманская гамонка
Следующий: Ночка, ноченька