Вятранка

Пал?начцы, Юлечцы ? Сашун?
з пажаданням?
хутчэй "адвятрыцца" ? больш н?кол? н?чым не зараз?цца.))))



Футы-нуты Новы год —
ёлачка-ял?нка!
У як? ты карагод
зацягну? Пал?нку?

Ледзь прачнулася зрання,
глянула ? люстэрка —
"Ой! Мамуля! Я — не я!
Нейкая "каверка!"

Больк?-кропк? — абы-дзе —
на руках, на твары,
на нагах, на жываце...
ДедМароза чары?

? зудзяць жа, як на зло —
шкрабана ? колка.
Н?бы хтосьц? пакало?
ёлачнай ?голкай.

"Не!" — сказала цётка-?рач
ветраносным ранкам.
Ёлку ты не в?навач.
Гэта ?сё — вятранка.

Ды не ветрык-вятран?к
гэтак упрыгожы?,
а... як?сьц? бала?н?к —
Вася ц? Сярожа.

Да?, напэ?на, мандарын
перад ф?зкультурай...
А з яго вятранка — дрынь! —
скокнула на скуру!

? цяпер Пал?нка ? нас
(вунь, у люстры шкафа) —
як пятн?стая (атас!)
з?мняя жырафа!

А за ёю на вачах
зялянее Юлька!
? скрабецца: шах ды шах.
"? ? мяне — "вятрулька"!"

Саша, гледзячы на дзвюх
"ветравых" сястрычак,
вырашае раптам (зух!):
"Як жа маля?н?ча!"

Каб у школу не ?сц?,
пье з "вятранай" шклянк? —
? ?жо л?ча да пяц? —
дзе яна, вятранка?

——————————

А вятранка зн?кне ?раз —
ледзь калючка-ёлка —
на дыван (альбо "палас"?)
ск?не ?се ?голк?.

Вось бы ёй дапамагчы...
дзён праз пяць...
Праз тыдзень?
Будуць здз??лены ?рачы,
як хвароба сыдзе!)))))

А пакуль, кал? шкада
ёлканавагоддзя,
"павятраньце" — не бяда,
?сё кал?сь праходзе...

Метки:
Предыдущий: Разговор с тишиной. Продолжение...
Следующий: Лабиринты добра и зла