не варушыся зранку - прачнеццабудзе шукаць вашае агульнае паветра:каб ты пакла? руку на яе сэрца,а яна адчула, як сонца сьмяецца...не кры?дз? - яна ?ся такая жываяяна ?стае побач - шукаесонечны праменьчык у лужы неба..у ёй - ус...

Абдым? мяне... даруй пяшчоту сло?бо я ня зручная такая для паветра, бяз умо?жыву ? дотыках сьвятла да сьцен...у пацалунках сонца, у паху выдыха?... у прынятых смс, на хвалях радыёантэн...Даруй мне сьлёзы на тваёй руце ? белы шум у сэрц...

Давай будзем так?м?, як?я мы ёсьць,але з абмежаваньнем вербальным:давай ня гуляць з паняцьцем лёс,не казаць л?шняга ?здо?ж шашы маг?стральнай...Давай ня будзем казаць сур'ёзнарэчы, на жарты падобныя,але я гляджу ? вочы ? думаю,...

Зачем говорить о чем-то специально,когда можно помолчать...Навошта выкрэсл?ваць словы з душы, крычаць, н?бы вар'ят....Я з'ехала цягн?ком у суботу, а ты й ня веда?,дасылаю табе л?сты папяровыя ? Менск з Вавы, шлю пашто?к? з кожн...

Я прочитаю тебе две строчкио том, как сложно всё, как в прокуренномза шторами дышит гравий песочныйи ветер мешает ром с колой в два уровня...О том, как под окнами кто-то прячется утром,и дядьки в штатском по кустам шастают,моё...

Ц? ты хвалюесься за мяне ? сва?м Парыжы?што я ноччу не сьплю, п?шу вершы...Ц? ты ведаеш штосьц? пра тыя спаленыя паперы,як?я я прысвячала табе, але з?ма мяне кры?дз?ць...Ц? ты думаеш пра мяне...? за кавай? у ложку з...?мо я ноччу п...

Пойдзем з табой у Coffeebox, мясцовы наш Старбакс,прысядзем, паглядз?м у вочы - надыходз?ць новы час...Я чую, як дзец? сьмяюцца на нашае мове ? пяштота як разма?ляе. Я п?шу пра каханьне ? тольк?.Мяне ваб?ць глыб?ня космасу на рагу тых...

Я распранула яеголая перада мной ста?цьгэта роб?ць яе зразумелай,атрутай - спецыяльна каб п?цьЯна стала проста няздольнайНашкодз?ць, альбо стаць кшталту помстыЯна зраб?лася простай.голая - зразумелая.Я яе распранула раптам...