ЛЁС

Я прыкаваны да Айчыны ланцугам?:
Надзённым вершам,
Думкаю аб тым,
Што род мой Беларусь не апаган??,
Бо ён за?жды спява? яе маты?.

Айчына го?ць нам старыя раны
? мудрым словам суц?шае боль.
? я, ? ты -- Айчынаю абраны,
? я, ? ты -- вядзем з бязвер'ем бой.

Пакуль ланцуг прывязаны да неба,
Да ясных зорак, што гараць ярчэй --
Датуль з Айчынай жыць ус?м нам трэба
? слёзы выц?раць з яе вачэй.

Настане дзень -- ? кожны з нас, хто веры?,
Парве ланцуг, да вол? прарасце.
Адчын?ць Бог майму народу дзверы,
? прыме ?с?х з мал?твай аб Хрысце.

Не зг?не мова цэлага народа,
Што той ланцуг да веры прыкава?.
Жыве Айчына! -- З ёй -- Жыве Свабода! --
Нам гэтк? лёс сам Бог наканава?.

27.11.2020. Засла?е

Метки:
Предыдущий: Однажды в Сочи основано на реальных...
Следующий: Змова