Сумнае

Я ? карагодзе згубленых дзён,
Дзе людзi, нiбы тыя пачвары.
Не памятаю нечых iмён,
Не памятаю некалькi твара?.
Я страц?? здольнасць лётаць скрозь дах,
Адлюстраваннем быць i паветрам,
I адчуваю жудасны страх
У да?жыню памерацца з метрам.
I гэта ?сё самотна, сябрук,
Як быццам побач край, а за краем
Iмклiвы час высл?згвае з рук
I не?забаве мы памiраем.
07.09.2012

Метки:
Предыдущий: Восень
Следующий: Супольнасць