***Прыгожы дзень л?е святлоСваё сцюдзёнае на студзень.Бязлюдны дзень. Глядз?ць акноНа лес, што, як п?рог на блюдзе,На ?згорку то?цца, ляжыць,Н?бы туды яго паклал?…Прыгожы дзень ?дзе, бяжыць,? свецяцца бяроз карал??...

***Вечарэе. Стынуць сосны.? бяроз карунк? млеюць.? згасае дзень марозны.? бярозы ледзянеюць.Ледзянеюць думк?, рук?.Крочу ц?хенька дадому.Сэрца стомленага гук?Не даверацца н?кому.Ружавее ? жа?цееДалягляд над...

*** Памяц? матул?Дым?цца марозная далеч,З?мовым дым?цца спакоем –У вопратцы белай, як старац,Што мол?цца над аналоем.Ад шчырай шчымл?вай сумотыДуша напа?няецца болем.? ц?х?я дн? пазалотыНе вернуцца з восен?...

***Душа н?кол? не астыне.Бяжыць, ?мчыць, крычыць яна:Ц? ? горк?м палыне ? пустын?,Ц? прос?ць горкага в?на.Але яна гарыць ? плав?цьЧужой душы халодны лёд,Кал? каханне яна слав?ць,Кал? в?тае крыгаход.? нават, кал?...

***Свец?ць студзеньскае сонца,? ста?ць ма?кл?вы лес.Я гляджу ? сваё аконца,Быццам з сонцам – уваскрэс.Быццам я на тыя сосныСонца променем упа?.Быццам дзень гэты марозны?се турботы закава?.Быццам боль ён мой суц?...

***На по?нач плывуць аблачынк?.Ружова-блак?тны прастор.На твары ма?м – н? сляз?нк?.На небе дз?восным – узор.? ?сё, што здараецца, трэбаНам неяк прайсц?, перажыць.Ёсць неба, кавалачак хлеба,Няма тольк?, чым даражыць....

***Люблю глядзець, як ран?цаю сыпле? засыпае снег мае грах?.Даруй мне, Божа, дробныя памылк?,Мой светлы Божа, сябар дараг?!Даруй ? тое, што расчул?? сэрца,Паабяца? камусьц? ? ТабеШукаць за?жды душой адз?наверцаДа самай...

***Снег так? мякк? ? цёплы –Чыстыя рук? твае…Снег так? м?лы ? добры!Сэрца маё растае…Сэрца маё цябе помн?ць,Рук мазал?, ? тваеВочы, як с?няя по?ня…Так мне цябе нестае!Як табе, мама, пад снегам?Цёпла табе там...

***Чаро?ны снег! Чаму не бачацьПаэта вочаньк? твае?Хачу табе за ?сё аддзячыць,Таму душа мая пяе!Чаро?ны снег! Ён белы-белы,Як скура тва?х тонк?х рук!Чаму з табою бы? нясмелы,Мая каханая, мой гук,Радок мой ? мая паэма?...

***Н?кол? мне не разгадацьЧаро?ны вобраз Беларус?.Магу я ц?ха наз?раць,Як з выраю дадому гус?Ляцяць, ды тольк? не крычаць,Пра вобраз твой – амаль н? гуку.?х крылы шумна шалясцяць,Ма?чаць пра до?гую разлуку.Н?хто не можа...