Не дыхае агонь. Прыслухайся!

Не дыхае агонь. Прыслухайся!
Не дыхае агонь ? грудзях.
На небе стольк? сно?.
На небе стольк? сно?.
А ты не сп?ш. Ты бачыш цемру.
Трэба спаць.
У мрыях вырай сно?.
Засн?.
Што твае мры?? Дзень ?дзе.
За ?м хадзем.
Так. Зн?ч.Адз?нае, што маеш.
Зн?ч.
Я раю з паласы газет:
Засн?.
А ты? Хто ты? Што руку падаеш,
Узяць гатовы ? далонь маю вясну.
Не вынясеш.
С табою побач ? чорны снег засну.
Ты…
Ты…
За што памру? За што аддам жыццё?
Не за цябе. Цябе прызы?на кл?чуць.
? прабуджэнне - дз?касць нежадання.
Ты звер, што ?варва?ся ? пышнасць залы.
Ус?м обл?ччам звер.
Дрыжаць ? бледных пальцах по?ныя бакалы.
? мне шапочуць:звер.
А я ?м веру. Не чую. Адчуваю Веру.
Такую веру. Што вочы вадал? б мяне,
Кал? б хто ? ?х глядзе?.
Зляце? ? выдзе?ба? за погляд твой
Мае сляпыя вочы шэры коршун.
?х шчыт яшчэ н?хто не паруб??.
З часо?, кал? са скандына?ск?х рун
Хапала крапл?ны крыв?,
Штоб снег ад мора? да мора
Абагрыць.
Гары!
Усе бачуць,хоп?ць! Ты не чалавек,
Ты ?здымеш рогам? ?х тонк? густ.
?х… што косам? на гэтай галаве
Плял? спакус.
Я з грывы твоёй ружу прыму,
Як прымала з прадвеку.
Не дай жа, Божа,? гэтую з?му
Быць чалавекам.