Кап, кап...

Кап,кап-
гэта сьлёзы мае.
Н?бы кро?
з бяроз сьцякае
дождж халодны
па вясьне.
То крычыць,крычыць
зямл?ца,
напаёная журбой.
Стогне ? скрусе
? крыв?цца,
дух выпроставае
свой.
Цягнуць ? неба
гольле дрэвы,
бо ? ?м ужо
бал?ць
гэты Краю мой
зьнямелы,
што Пакутн?кам
ста?ць.