А не цыферблат

Не выглядай ты болей у акно,
Разгублены, халодным? вачыма.
Павер, шано?ны, гэта немагчыма:
Убачыць тое, што прайшло да?но!

Пачуцц? пад аховаю жыцця!
Яны - яго дыханне ? аснова!
?мкнецца думка - адгукнецца слова!
Пачатак кожны мае свой працяг.

Шмат вокна?... ? чакання ? вокнах шмат...
Магчыма, нехта выгляне, за?важыць!
? прагматычнае не пераважыць!
Жыць стане сэрца, а не цыферблат!

Пабегла думка - увабрала слова!
Таму, шано?ны, усё своечасова.


Метки:
Предыдущий: Перила
Следующий: Увосень