Да 75-годзьдя растрэлу юдэе на Будакашалё шчыне

Да 75-годзьдзя растрэлу юдэе?
на Будакашалё?шчыне.

Сьцюдзённы вецер дзьму? з Брылёва,
Ды рады гэткай не мог даць,
Каб л?хадзеяньне людское,
Багной балотнай утаймаваць.

Ме? да людзей адну ён волю,
На ?скрайку поля ? чаратах:
Тым, хто крыча? ад жаху, болю -
Рот зап?наць - каб не крыча?.

Кал? ж замо?кла стралян?на
? вецер крылы апраста?,
Сьп?хнул? нежывых у ям?ну
? тых даб?л? хто кана?.

А нехта, пры ка?неры белым,
На чорным, до?г?м шынял?,
Па-гаспадарчы, сьсёк сякерай,
Дзьве, з тонк?х шыя?, галавы.

Адрэза? з пальцам? пярсьцёнк?,
Трафе? ? мех крап?вны скла?,
Пугай махну? ? конь зацёпка?
Шляхам з?мовым, да цяпла.

Шляхам патапа?ск?м, лясным,
Кружл?вым, як само жыцьцё,
Як?м лось, вепр, ц? во?к бяжыць,
Ды чалавек - жахней усяго!

Пе? возьн?к нешта з дурнап’яну,
Пад бокам мех крывёй руды,
Пе? возьн?к аб жыдах паганых,
Аб ?х зубах, пярсьцёнках залатых.

А дома, употай ад дзяцей,
Здабычу адагрэ? у печы,
Гарэлку вып??, штосьц? з’е?
? адпачы? на золаце юдэйск?м.

Нам мац? гэта не казала,
Але я знаю - так было,
Бы? час, заста?шыйся за нам?,
Мехам, набрыня?шым крывёй.

Мац? пра тое не казала,
Што чалавеку час нясе,
Дз?ду вайны ? меч крывавы,
Яшчэ вастрэй, яшчэ страшней.

Мац? нам распавядала,
Як праз смаляных кос зав??,
Яе ? растрэльны гурт пагнал?,
Ды дзед Б?ндас абаран??,

Як нехта грэ? на в?лках ? печы,
Тое, што ?дзень было жывым,
На шы? до?гай цёплых плеча?
? зубам зьзяла залатым…
-23-27.11.16.