Каханне...

Каханне — ветра подых лёгк?...
Яно так?м здалося мне.
Але не прынясе палёгк?,
Кал? адказ гучыць як "Не!"

Падобна лёту матылькову,
То раптам вел?чны цяжар.
Няма надзе? на падкову,
Стрымаць, умей, сардэчны жар.

Каханне — вечны валацуга,
Яго не проста прыручыць.
Правалакуцца думк? цугам,
Трывога ? сэрцы забрынчыць.

Каханне — лёгкая забава?
Каханне — непадзельны крыж?
Каханне — горыч, у гэтым справа,
Ня?седл?ва, як птушка стрыж.

Яно сур’ёзнасць ? блазенства.
Не дасць душы ?пасц? ? бруд.
Як паратунак ад шаленства,
Каханне можа здзейсн?ць цуд.

Метки:
Предыдущий: Щоб не зломило дух солдата
Следующий: Время бежит