Вышыванка

На маёй вышыванцы птушк? мае ?мкл?выя
Неспакойныя крылы выпрастал? ? вярх?.
Тых зняволеных птушак спе?ным? перал?вам?
Напа?няе нябесны вырай туг? мях?.

Я квадратныя краты ?м навяду ажынаю,
Ды крыжом справядл?васц? мары не прытушыць.
На маю вышыванку вершы мае птушыныя
Высыпаюцца з кола зрушанае душы.

Разлятаецца зерне зорнае васьм?рожкам?,
Прарываецца вонк? полымя, як праклён.
Марна Лада кручкам? чэп?цца ды валошкам?-
Распрасо?ваюць рук? грубы чырвоны лён.

Я за?зятае йголк? вол? ?жо не асаджваю,
Хай ружовае збожжа выльецца ? рукавы,
Упячэ вышыванку Жыжаль-агмень аранжавы
? па?здымуць кароны вогненныя ?львы.

Старажытныя знак? з’явяцца прад ц?ка?наю,
Пракаветныя сэнсы цьмяныя (Божа, бронь!)
? разблыта?шы н?тку, ураз ажы?лю выяву я:
Птушка. Сонейка. Кветка. Волат. Агонь.
Агонь!


Ева:
http://www.youtube.com/watch?v=VZ3FcKoF-W4