Такая доля у нас, мужчыны

Такая доля ? нас, мужчыны:
кал? каханыя "трашчаць",
мы, хомы сап?енс, пав?нны
на ?се згаджацца ? ма?чаць.

А дзе адказу патрабуюць,
к??нуць, як згодны (так прасцей).
Ц? пакруц?ць ля скрон?, ну ?...
бягом хавацца – за дзяцей.

Кал? ж захочацца пахАваць
альбо прык?д перамян?ць,
выгодней мо?чк? (ды ласкава)
абняць ? буськай ачмурыць.

А як у рук? не даецца
? чысц?ць "мозх", як пыласос,
схап?цца, стогнучы, за сэрца
? на канапу к?нуць торс.

Магчыма, й гэта не паможа.
Н?што! Ма?чыце як на злом!
Тады не схоп?це па "рожы",
не назавецеся казлом.

Але, засво??шы вучэнне
аб тым, як любай дагаджаць,
не забывайце выключэнне
? гульн? ? ма?чанку ужываць.

Каб не забыць наогул мову
? "прыручыць" сваю "казу",
тры словы ведаць дастаткова:
"люблю", "куплю" ? "адвязу".

1.06.2014