А СНЕГ IДЗЕ I IДЗЕ...

А СНЕГ ?ДЗЕ ? ?ДЗЕ...

Прыв?танне, Новы Год, новы дзень, новае шчасце. Новае шчасце... вызывае ?смешку. Але, як кажуць - з песн? сло? не вык?неш. Новае, дык новае, тут бы са старым разабрацца. Трэба глянуць, што за акенцам роб?цца. Снег!... Мякк?, чысты, пушысты, як у сённяшн?м сне: Я стаяла пасярод поля, а з неба пада? снег. З кожнай хв?л?най ён станав??ся мацней ? мацней ? зус?м хутка перарос у вял?зныя, бл?скучыя гурбы. Было так прыгожа! А болей я н?чога не помню...
Што гэта я?... Шмат спра?, а я застыла ? любаванн?.
— Ёсць такое прав?ла, — каза? Маленьк? прынц.
— Уста? наранку, умы?ся, прывё? сябе ? парадак — зараз жа прывядз? ? парадак ? сваю планету.
Прав?лы на тое ? прав?лы, каб ?х ведаць ? выконваць.
Але!... Справы трошк? пачакаюць, а кубачак духмянай кавы - не...
Божа, як смачна, як утульна ад паху кавы, ад снегу за акенцам... Каб так было за?жды!... Але, "перш папрацуй, а тады й патанцуй", "годзе цалавацца, пара ? на хлеб старацца"...
- Выйду дому поклонюсь,
Молча Богу помолюсь
И пойду искать края,
Где живет любовь моя,-
?грывы настрой у мяне... З ?м - наперад, у новы дзень.

А снег ?дзе ? ?дзе... Мякк?, пушысты... Ён добра ведае сваю справу - раб?ць зямлю ? душы людзей - белым? ? чыстым?.
- Дзякуй, снег, дзякуй, мой любы анёл.

16.01.2017 г.