Якая сёння прыгажосць!

Якая сёння прыгажосць –
вачам ? сэрцу – асалода!
Напэ?на, гэта рай ? ёсць –
раскоша, Божая лагода.

Вакол ?скрыцца, ззяе снег
трымценнем зорных апл?кацый.
Здаецца, так бы цэлы век
стаяць ? ц?ха любавацца:

мал?цца ?знёсла на абшар,
чмурэць ад срэбраных карунка?,
пад вяззю шата?, н?бы ? дар,
прымаць марозу пацалунк?,

глядзець, як сонца лашчыць лёд
абжыушых дах? сталакц?та?,
? прагна п?ць паветра мёд,
з?м?цай-матухнай нал?ты.