Што з таго, што не выдам нiяк сваю кнiгу...

***
Што з таго, што не выдам н?як сваю кн?гу,
Кал? грэюць душу тольк? вершы адны,
Кал? студзень с?вы запрагае квадрыгу,
? ляцяць яго кон? – з?мовыя дн??

На двух колах ляц?ць калясн?ца праз студзень:
На мяцел?цы белай, на белай душы.
? я веру, што кн?га чысцюткаю будзе,
Тольк? кн?гу душой, як за?сёды, п?шы.

Ах, якая чацвёрка запрэжана коней!
Гэта Шчырасць, Сумленне, Любо?, Гуман?зм.
А ц? трэба што-небудзь для кн?г? той болей?
Так, патрэбны яшчэ для яе аптым?зм.

Дык ляц?це ж вы, кон?, ? з?мовыя дал?
На мяцел?цы белай, на белай душы,
Каб за?сёды вас чыстыя сэрцы в?тал?!
Вось для сэрца? так?х гэту кн?гу п?шы!

01. 01. 2019 г.

Метки:
Предыдущий: When lost in the wind...
Следующий: Цёплы вецер студзеня...