Слова

Раптам я адчула Слова,
што гучыць у душы маёй,
быццам ветах вечаровы
па-над сонную зямлёй.
То майго жыцьця крын?ца
б"ецца шпарк?м струмянём,
б"ецца,мкнецца,з?хац?цца
залац?стым прамянём.

Метки:
Предыдущий: Лъч от слънцето дарен
Следующий: Запалёнымi вачыма...