Адгалоск Нашай Н вы

Цяжарам на плечы, мова наша легла,
Людзям тым, што жыцця, без яе не мел?,
Мовай просталюднай, моваю сялянскай,
Адмывал? люд, наш, чысц?л? ад граз?!

Белыя старонк? захап??шы слова,
Чаравал? пра?дай, спробай песн? новай...
? яна гучала, найграмчэй па свеце,
Бо яе спявал?... Беларус? дзец?!

Думк? прачынал?ся ? жабрацкай хаце,
Доляю ? лёсам - стал? разважанн?...
На л?сце паперы, роднай, сваей, мовай
Мужна... ? балюча, ЁН!, склада? аковы...

ЁН! - народ адз?ны! ЁН! - народ разумны!
Ц?х?, працав?ты... непадатны хлус?ць...
Беларускай хаце – стаць жа палацам -
Гаспадарыць, значыць - хоп?ць ужо батрачыць!

P.S. Прысвечана “Нашай Н?ве”(1906-1915 гг.) З вечнай пашанай да вашай справы адараджэння мовы, сумлення, пашаны да сябе ? свайго народу!