Эмiлi Дзiкiнсан

Ганарыся ма?м паламаным сэрцам, што ты злама?.
Невядомым болем ма?м ганарыся, як? мне да?.

Ганарыся ноччу маёй - пазбав?? яе чарнаты.
Пакорай перад цягай, але не мной, ганарыся ты.

Не по?наю чарай дзявочых нясцерпных пакут ? слёз,
якой ты б мог пахвал?цца, гэтак? хмельны, як Хрыстос,

кал? раскрыеш вабныя мукай абдымк?, як ?мееш.
Я пазба?лю цябе распяцця! Глядз? - тады паверыш!