Вецер

Вецер, дружа выйдз? ? поле,
Уздым?ся да нябес,
Разгуляйся ? наваколл?,
Разбудз? дрымучы лес.

Растрас?, што за?мшэла,
Разбудз?, што духам сп?ць,
Што цв?ло раней, кв?тнела,
А цяпер ма?чк? ляжыць.

Разбудз? людск?я душы,
Пасадз? ?х на каней,
Хай па мору ? па сушы
Пранясуцца многа дней.

Хай паглядзяць на Айчыну,
На бацько?ск? родны кут,
Можа ?бачаць усю прычыну,-
Чаму ?здзеты ёй хамут.

Прагуляйся па ?мшары,
Па радз?май старане,
Глянь у вочы ? твары
Хаця б тым, хто не на дне.

Адган? з нашай Радз?мы
Цяжар чорных злосных хмар,
Каб кв?тне? ? бы? люб?мы
Беларуск? наш абшар
.
Уздым? народа волю
За сабою да нябёс,
Каб змагацца ста? за долю,
За сва?х нашчадка? лёс.

Вольны вецер, ты мой дружа,
Ты мой сябар залаты.
Я люблю цябе ? ? стужу,
Мы з табою як браты.

9.01.06 г.

Картина "Полюшко-поле", Романов Р.Г. с импровизацией Тара Ирия.
Вольный перевод на русский ?Ветер, Друже!? Тары Ирия здесь: http://www.stihi.ru/2016/11/23/6953
Благодарю, СестРА!


Метки:
Предыдущий: Ханс Ляйп. Мальвы у забора
Следующий: Мы, женщины-9. Плет Мария. с немецкого