Рыбачок

З вядром ? добрай вудачкай,
Трымаючы сачок,
На досвiтку па вулачках
Пакрочы? Рыбачок.

Усе раты раз?нул?:
Няма ж яму пяц?,
Патоне ? хвалях с?н?х ён!
А ён рашы? ?сц?!

Маленьк?, но дасведчаны,
Ён розумам вял?к.
Шмат рыб лав?ць намечана,
Ус?х наперал?к!

Ён знае месца клёвае
? траве ля беражка
? на кручочак здорава
Саджае чарвячка.

Плынь нават не кранаецца,
Няма ? вецярка,
? тольк? ледзь вагаецца
? рацэ цень папла?ка.

? раптам момант радасц? –
Нырае паплавок!
А Рыбачок ад важнасц?
Напружы?ся, як мог.

?Хапай! Трымай! Выла?л?вай!
Цян? яе з рак?!? –
Падказваюць спагадл?ва
Суседз?-рыбачк?.

Ура! Ура! Трапечацца
? руках блискучы ?ло?!
А Рыбачок аж свец?цца
Ад радасц? без сло?!

***
Ах, дзе ж ты, мая вудачка,
Так хочацца сардз?н...
Устану за?тра ран?цай
?... ? рыбны магаз?н!

Метки:
Предыдущий: Велiкан Шурум-Бурум
Следующий: Узятыя на сьмерць павiнны жыць