Зараза

Зараза


Папярэджваю адразу:
“Уцякайце ад мяне!"
Я нашу ? сабе заразу.
Хай яна вас абм?не.

Гэта страшная навала
Стала ганьб?шчам ма?м:
Не п?ла ? не гуляла
Ан?дзе ? ан? з к?м,

Але ж недзе падхап?ла
Нейк? в?рус – нечый грып –
? цяпер мне свет ням?лы:
Не жыццё ? мяне – "заг?б".

Я лячыцца спрабавала:
? хадз?ла да ?рача,
? анал?зы здавала,
?, таблетак апрача,

П?ла л?трам? касторку
? смактала вал?дол.
Дабралася ?жо да “горкай”
? да вадкасц? “расол”.

Ужывала ? жывую,
? “свянцоную” ваду…
Ды н?чога не ратуе,
Не развейвае бяду.

Спадзяюся ?жо на веру
? спрабую не грашыць –
Мо ?ганю ? былую меру
Ц?х? шал сваёй душы?

Вы спытаеце, што гэта
За запальванне ?нутры?
Адкажу вам па сакрэту:
“Графаман?я, сябры!”

Бы наркоц?к? ц? п’янства,
Кал? ? цымус заз?рнуць –
Рыфмаплёцтва, вершаманства,
Словаблуддзе – каламуць.

Н?бы моль, ?стоту точыць
Прага моцная – тварыць.
Не дае н? днём, н? ноччу
Ад п?сання адпачыць.

? таму я па?тараю
(Ц? вы чуеце, ц? не?):
“Ан?кому не параю
Зараз?цца ад мяне!”

Папярэджваю адразу:
“Уцякайце хто куды!
Побач з гэткаю заразай
Недалёка да бяды!”

1.11.2011