Пераклад санета 71 У. Шэкспiра

Кал? памру, ты мора слёз не л?...
Адплач па мне, пакуль царко?ны звон
Не абвясц?ць, што я сышо? з зямл?
Карм?ць чарвей, сустрэ?шы ?ласны скон...

Ды й дачыта?шы гэтыя радк?,
Не ?спам?най ?х а?тара руку.
Лепш я забыты буду на вяк?,
Чым твой спакой маркотай апяку...

Хай нават зн?кне гэты сумны верш,
Кал? я стану гл?наю ?зно?...
Сатры ?мя, каторым ?снуеш
? пахавай ня?доб?цу-любо?...

Тады ?жо свет з цябе не пасмяецца —
Што ты ? слязах... ? з прыв?дам у сэрцы...

Паэтычная старонка Таццяны Дзям'янавай www.lightynna.ru

W.Shakespeare, Sonet 71

No longer mourn for me when I am dead
Then you shall hear the surly sullen bell
Give warning to the world that I am fled
From this vile world, with vilest worms to dwell:

Nay, if you read this line, remember not
The hand that writ it; for I love you so
That I in your sweet thoughts would be forgot
If thinking on me then should make you woe.

O, if, I say, you look upon this verse
When I perhaps compounded am with clay,
Do not so much as my poor name rehearse.
But let your love even with my life decay,

Lest the wise world should look into your moan
And mock you with me after I am gone.