Бир д стимнинг асрати

Яшатмади мени одамлар,
Узо;-я;ин собит ;адамлар.
;аётимга келади ра;мим,
Увол ;илди умримни за;ри.

Олдирмади сув ичай десам,
Й?лим т?сди нур олай десам.
Газ туширай десам ;опишди,
Менга булар бунча ёпишди?

Тинглатмади куй тинглай десам,
С?златмади с?з с?злай десам.
Ололмадим ;еч эркин нафас,
Жа;онимни айлашди ;афас.

Кулолмадим яйраб уйимда,
Йи;лаганман ;атто т?йимда.
Шуларни ;ам Сен яратдингми,
Одам ;илиб ;?п яйратдингми?

Ким ;айтариб берар ;аётим,
Мени омон са;лар баётим.
Жавоб топмай ?йларга толдим,
;одир Олло;,?зингга солдим.

Метки:
Предыдущий: Генрих Гейне. Сонет-фреска 8
Следующий: Слово поэта. Рене Шикеле