Трамваи

На шостым паверсе высотнага дома
Дзя?чынка за вокнам? маму чакае…
У змроку вячэрн?м хаваецца стома,
? дзесьц? зв?няць-прабягаюць трамва?…

У нябёсах прыц?хшых пяшчота лунае,
? зорк? прыветна м?гаюць здалёку…
А можа, не зорк?, а цуда-трамва?
Вандруюць па Млечным Шляху адз?нока?..

На зорных прыпынках ня бачна нато?пу,
? вецер на рэльсах не круц?ць л?стоту…
Ах, сесц? б ? апошн? вагон, до?г?-до?г?,
?мчацца, пак?ну?шы боль ? самоту…

Але як пак?нуць ?сё м?лае сэрцу
На гэтай зямл?, л?стападнай, в?льготнай?..
На шостым паверсе глядз?ць у акенца
Дзя?чынка, чакаючы маму з работы…

Метки:
Предыдущий: Никола Петрович Негош. Надо воевать, с сербского
Следующий: С. Верде Какой стыд!